Encaustische schilderskunst is een schilderstechniek uit de Klassieke Oudheid (muurschilderkunst), waarbij pigmenten gebonden met was met een verwarmde spatel op de drager worden aangebracht.

Encaustiek is van het Griekse woord enkaio afgeleid dat inbranden betekent.

Encaustiek is een zeer oude techniek in de schilderkunst, waarbij vloeibare hete (bijen)was vermengd met hars, olie en pigmenten als verf wordt gebruikt en door afkoeling op de drager verhardt. De oude Egyptenaren en de Grieken vanaf de 5e eeuw voor Christus hanteerden reeds deze techniek.